Të gjitha vajzat nuk i duan diamantet

Për librin “ Amnesia” të Ilire Zajmit publikuar nga “Corpos Editora”, Portugali

.

“Poetesha shkruan edhe se e ka kapluar amnezia (Amnezia). Amnezia si harresë, pasojë e përjetimeve dhe mbase si ikje e qëllim shme për ta shpëtuar qenien.

Andaj, amnezinë e Ilires dua ta shoh si formë letrare që të mos harrohet e kaluara e tmerrshme dhe që të përballohen katrahurat e përjetuara si qenie dhe si komb.”

Nga Dr. Edi Shukriu

http://radionacional.al/wp-content/uploads/2011/10/Gazeta-Nacional-119.pdf

Kam kënaqësi t’i them disa fjalë për përmbledhjen poetike  Amnezia , të cilën autorja Ilire Zajmi e ka sjell para nesh.Mendoj se me këtë rast duhet folur mbi  Poezinë e Ilires nëAmnezia si vlerë dhe vlerën e botimit në gjuhën angleze.Libri përmban një konstruksion të brendshëm, që zë gati gjithë sferat e jetës, me tri ciklet përmbajtësore - Zoti me do, Identiteti edhe Melodia e shiut.

Tek cikli Zoti me do gjejmë një introspektivë të thellë të autores si individ, një kërkim të vetes dhe të gjërave që e rrethojnë dhe e preokupojnë. Kjo natyrshëm ravijëzohet tek cikli i dytë, Identiteti, që trajton çështjen e pashmangshme të identitetit, si kërkim i vetes dhe i kolektivitetit në hapësirë dhe kohë. Pas shqetësimeve dhe meditimeve që sjell leximi i introspektivës së autores dhe të çështjeve identitare, Ilirja ka sjell për qetësim  Melodinë e shiut , cikël të fundit, I cili përmban lirikë dashurie, si kërkesë e natyrshme sa poetike aq edhe njerëzore.

Vargjet e Ilires në dukje janë të qeta dhe u gjasojnë një lundrim liqeni ku përmes çasteve të zëna reflektohet deti i trazuar i jetës që e jetuam e jetojmë dhe të njerëzores që e mëtojmë.

Nuk dua të jem si të tjerët – robër të kotësisë thotë Ilirja në ciklin  Zoti më do mua, , duke përcjell një mesazh të vlefshëm universal, që fare nuk duhet ta harrojmë.

Ajo shkruan edhe se e ka kapluar amnezia (Amnezia),  Amnezia si harresë, pasojë e përjetimeve dhe mbase si ikje e qëllimshme për ta shpëtuar qenien. Andaj, amnezinë e Ilires dua ta shoh si formë letrare që të mos harrohet e kaluara e tmerrshme dhe që të përballohen katrahurat epërjetuara si qenie dhe si komb.

Besoj në të ardhmen se e sotmja më ka lënë shpreh mbase dhe mllefin autorja për rrjedhat e sotme të një tranzcioni të çuditshëm, ku vlerat kërkojnë dritë. Më pëlqen dhe kur thotë edhe se Të gjitha vajzat nuk i duan diamantet...,duke provuar kështu që t’i bëhet digë paragjykimeve gjinore dhe të ridëshmojë se poeti është poet dhe se fjala nuk ka dallim gjinie.Më duhet të them se botimi nëgjuhën angleze i Amnezisë ishte dhe nxitje për t'a rilexuar veprën e autores në gjuhën origjinale. Përkthimi në anglisht ka zënë frymën dhe përjetimin, që është edhe qëllimi i përkthimit. Ky botim është bërë edhe një dritare jashtë vetes,jashtë kornizave kombëtare e që kombëtaren e bënë të njohur. Ambasadorët po, janë përfaqësues të një shteti dhe përmes tyre krijohet përshtypja mbi popullin që e përfaqëson. Por, mendoj se shkrimtarët dhe artistët janë ambasadorët më të denjë të një vendi dhe të një populli.Uroj që të kthjellemi dhe të kemi sa më shumë përkthime dhe botime kualitative!