PERSONAZH/ Një bisedë fundjave me krijuesen, Ilire Zajmi – një nga poetet më të mira kosovare

Nga Donat Maloku

Të jesh femër do të thotë shumë. Por shumë pak dinë ta vlerësojnë atë! E konsiderojnë si një qenie të dobët, që mund ta thyesh lehtë. Por, përkundër vlerësimeve të tilla, roli i femrës shqiptare në shoqërinë tonë vazhdon gjithnjë e më shumë të marrë peshë.
Gratë shqiptare tashmë nuk janë vetëm amvise, ato po e tregojnë vetën në të gjitha sferat e jetës nga arti e kultura  deri te politika. Mbi të gjitha ato mbesin një shtyllë mjaft e rëndësishme për familjen dhe mirëqenien e saj.
Megjithatë, të qenit  një grua poete është një gjë shumë sfiduese, në një shoqëri si kjo e jona e cila ende vazhdon të jetojë më paragjykime për njerëzit e suksesshëm, veçanërisht femrat.
Por, si është një ditë e zakonshme për një krijuese? Si e organizon atë? Sa gjen kohë për familjen, krijimtarinë dhe punën?
Portali ‘tesheshi, sjell rrëfimin e krijueses Ilire Zajmi, një prej poeteve më të mira kosovare. Një juriste e diplomuar, por që la këtë profesion për t`ju përkushtuar artit të bukur, letërsisë dhe gazetarisë. Sot, Zajmi është një emër i njohur dhe një veprimtare e përkushtuar për mbrojtjen e të drejtave të grave.
 
Si nis dita për një poete?

Ilire Zajmi thotë se të jesh poete do të thotë të shohësh botën me sy të zemrës, të përjetosh çdo lindje të diellit e përkundje të hënës. Megjithëse siç ka thënë ajo letërsia s ‘ka gjini, prapë të jesh femër e poete është shumë sfiduese. “Në një shoqëri si jona, paragjykimet nuk mungojnë. Prandaj një femër poete duhet të posedojë  një karakter të fortë, të ketë forcën e talentin e mbi të gjitha guximin për të shpalosur idetë e saj në botën e letrave”, është shprehur ajo.
Si edhe të gjithë njerëzit e tjerë, edhe poetja Zajmi, ka detyrat e jetës së përditshme.  Ajo thotë secila ditë ka të veçantat dhe angazhimet e saj, edhe pse duket se ato i ngjasojnë njëra –tjetrës.
“Ditën e filloj herët, pasi duhet të shkojë në punë. Puthjet e mëngjesit të dy fëmijëve të mi, djalit Arbit e vajzës Andës, më mbushin me energji pozitive për një ditë të mbarë”, ka thënë ajo.  Më pas, asaj i duhet të  fillojë angazhimet ditore të profesionit, sic është shprehur edhe Zajmi, poetët nuk e kanë luksin të mos punojnë për rrogë, por të jetojnë me artin e tyre.
Zajmi është gazetare dhe kjo punë asaj i merr kohë dhe energji. Por ndodh që edhe gjatë ditës të shkruajë ndonjë varg, të dalë në kafene me miqtë poetë duke shkëmbyer  ide e mendime  rreth botës së letërsisë. “Pasdite, pas përfundimit të orarit të punës, marrja e fëmijëve nga shkolla. Më pas gjëra të tjera rutinë. Detyra shtëpie. Më pëlqen të lexoj e të shkruaj, kryesisht në orët e vona të natës, kur fëmijët të kenë fjetur. Atëherë merrem me gjërat e mia. Shkruaj nëse jam e inspiruar apo lexoj librat e parapëlqyer”, ka thënë ajo

Me fat që është gazetare

“Poetët nuk janë të privilegjuar të jetojnë nga arti i tyre”, rrëfen Zajmi, e cila shton se do të ishte mjaftë lehtësuese sikurse ajo të mos varej nga profesioni dhe të mund të jetonte vetëm nga letërsia.
Nga letërsia askush s’ ka arritur të bëhet i kamur, dhe ajo është shprehur të jetë më fat që është gazetare, pasi gazetaria dhe  letërsia megjithatë ndërlidhen me njëra –tjetrën. Në kuptimin pezhorativ, ka thënë ajo, gazetaria është e gjallë aktive dhe të thith shumë energji e kohë, në anën tjetër të ndihmon por edhe të pengon shpesh për t’u marrë seriozisht me krijimtari.
“Letërsia do më tepër kohë e përkushtim. Do qetësi e inspirim. Unë më duket se kam gjetur formulën e bashkëdyzimit, prandaj edhe nuk e shoh si pengesë profesionin. Sa i përket kohës, ajo gjendet gjithmonë. Është një det brenda teje, që gjen momentin për t’u trazuar. Gjithmonë mbaj laps e një “notes” të vogël shënimesh. Edhe një ide të vockël fare më pëlqen ta shkruaj, për ta zgjeruar më pas kur t`i vijë momenti”,  thotë Zajmi.

Koha për familjen

Si për çdo person tjetër, edhe për poetën Zajmi, familja ka një vend të veçantë në jetën e saj. “Sidomos fundjavat, kur nuk kam ndonjë angazhim apo ndodhem larg familjes, janë gjithmonë kohë të bukura, kur dalim, vizitojmë vende interesante, takohemi me miq e familjarë dhe kënaqemi me ato që ofron jeta’, është shprehur ajo.
Ndërsa ka thënë se familja ka qenë një nga përkrahësit më të mëdhenj të saj në botën e letërsisë, duke ia dedikuar asaj edhe suksesin dhe librat që ajo ka botuar, e cila e ka ndjekur atë në çdo aktivitet duke i dhënë forcë, energji dhe jetë për të vazhduar rrugën e saj që kërkon shumë sakrifica.

Hapat e parë drejt letërsisë

Poetesha Ilire Zajmi, edhe pse e shkolluar për jurisprudence, nuk e ka ushtruar këtë profesion. Botës së letërsisë i ka hyrë shumë herët, duke filluar të shkruajë në një moshë mjaftë të vogël. Gjë që ka bërë që edhe përkundër shkollimit ajo të mos i ndahet letërsisë.
“Nuk doja të studioja letërsinë edhe për një arsye tjetër. Planprogrameve dhe përfshirjes së literaturës për lexim. Edhe sot e kësaj dite, gratë autorë nuk mësohen në katedra të letërsisë. Ose numërohen në gishta. Kjo më pa penguar, dhe kujtoj se flet shumë për ‘kanon letrar’ ku ka mungesë flagrante të autoreve, dhe për një shoqëri  thellësisht maskiliste, ku burri dominon botën”, ka potencuar poetja, duke shtuar se më pas ka studiuar gazetarinë duke i plotësuar deri diku nevojat e saja krijuese.
Librin e parë me poezi e ka botuar shumë herët, për të vazhduar më pas me romane, libra publicistikë e studimor. Është botuar në disa gjuhë si: italiane, frënge, angleze, rumune, kroate, boshnjake etj. Librat e saj janë botuar edhe si libra elektronikë dhe mund të gjenden në platformat e reja teknologjike.
“Kjo e afron më tepër librin me lexuesin në çdo cep të botës. Natyrisht, asgjë nuk ka qenë e lehtë. Mirëpo arti është një botë magjike, që të robëron.  Një gjë duhet ditur, bota e artit është e vështirë, s ‘është e shtruar me lule. Mirëpo kush niset të trazojë këtë rrugë, duhet të jetë i talentuar, i guximshëm dhe të ketë shumë vetëbesim”, ka thënë ajo.
 
Pak biografi
Ilire Zajmi  ka lindur në Prizren, është gazetare, shkrimtare dhe studiuese.
Deri më tani : përmbledhjet me poezi “Këmbanat e mëngjesit”-Prishtinë (1991), “Baladë e bardhë “ – Prishtinë (2000), “Amnesia” në gjuhën angleze, Corpos Editora, Portugali (2011), romanin “Fashitja e ëndrrave rebele” Prishtinë (1996), librin publicistik “Un treno per Blace” botuar në Itali (Bari, 1999), “Një tren për Bllacë” Prishtinë (2011), librin studimor “Pamjet televizive dhe realiteti” Prishtinë (2011). E prezantuar në antologjitë: “Take të larta”, Prishtinë 2002 “Gjuha e dashurisë poetike” Tiranë, 2006, “Nënës” Tiranë, 2007, Leksikon i shkrimtareve shqiptare, 2010 “Altri mondi”, Bukuresht, 2008, Carcinogenic Poetry , Londër (2011), San Antonio Anthology , Teksas (2012), 50 Magical Voices Universal
Muse, Nju Jork (2012). E përkthyer në disa gjuhë të botës si anglisht, frengjisht, italisht, spanjisht, portugalisht, rumanisht, në gjuhët malazeze, kroate, boshnjake etj.
Pjesëmarrëse në disa festivale ndërkombëtare të poezisë. Në vitin 2011, fitoi çmimin Ventennale për poezi, në një konkurs ndërkombëtar në Milano të Italisë.

http://tesheshi.com/personazh-nje-bisede-fundjave-me-krijuesen-ilire-zajmi-nje-nga-poetet-me-te-mira-kosovare/

U dëgjua "Britma e gruas" për letërsinë dhe vlerat e munguara

Në Qendrën Kulturore Informative Evropiane në Prishtinë, të enjten u mbajt aktiviteti letrar “Britma e gruas”, në kuadër të festivalit ndërkombëtar të artit dhe poezisë Women Poets International, me poezi dhe diskutim për letërsinë në Kosovë.
Me koordinatore shkrimtaren Ilire Zajmi, takimi nisi me leximin e një pasuesi nga libri i fundit i Ismail Kadaresë, “Mëngjeset në kafe Rostandt”, me ç’rast nxiti diskutimin lidhur me çështjen, “A ka letërsia jonë zonja të vogla?”, ashtu siç iu ishte referuar shkrimtari shqiptar.
Poeti Ndue Ukaj tha se përmes këtij cilësimi, Kadare i ka bërë një afirmim të madh letërsisë, përkundër asaj që profesoresha Çibrije Demiri tha se iu është dhënë shumë pak hapësirë grave në letërsi, prandaj dhe epiteti “gra të vogla” mund të nënkuptojë “pak”, në aspektin sasior.
“Letërsia shqipe është dashur të jetë programore për shkak të kontekstit. Për fat të keq, ne autoret e para i kemi vetëm në shekullin e 20-të, ndërsa letërsitë tjera, si ajo suedeze, fillon me një autore femër. Diskursi i vrazhdë politik, patriotik, programor për ta mobilizuar lëvizjen për çlirim, kanë qenë ato që e kanë favorizuar diskursin letrar maskulist”, ka thënë Ukaj.
Demiri në anën tjetër, komentoi mungesën e figurave kulturore dhe pranisë së librit në media dhe në kritikë intelektuale.
“Politika e ka bërë të veten, dominon në çdo media, pak sheh fytyra reale të kulturës dhe artit, sheh fytyra të estradave më shumë. Librit nuk i bëhet propagandë e duhur, nuk merret kritika me të”, tha Demiri.
Valentina Saraçini theksoi se mungesa e këtyre “zonjave të vogla” në media është pjesë e rëndësishme e problemit, me ç’rast poetja Zajmi tha se në fakt, sipas saj, mediat i kanë dhënë gjithnjë hapësirën e nevojshme grave në letërsi.
Diskutimi u zhvendos në rrafsh të kritikës feministe, kur sociologia dhe poetja Sibel Halimi shfaqi preferencën e saj për autore si Virginia Woolf, Simone De Beauvoir e Sylvia Plath dhe pakënaqësi me autorët e mëdhenj, përfshirë këtu Kadarenë.
“Edhe të qenurit e vogël, edhe të qenurit zonjë, të dyjat janë gabime të një shkrimtari të njohur që është botë maskuliniste. Kur bëhet kritika feministë mbi letërsinë shqipe që madje edhe shkrimtarët burra e kanë një faj të vetin, që gjatë gjithë kohës e kanë shenjtëruar guran duke e shndërruar në një mit të bukurës, të butësisë, një mit i cili gjatë gjithë kohës neve na ka paracaktuar të jemi të qeta, të buta, e në fakt na kanë privuar nga e drejta që të jemi të krisura, ta kemi shpirtin artistik”, tha Halimi, duke nxitur duartrokitje.
”Është luftë midis të qenit subjekt dhe të qenit nënë, vajzë, grua”, shtoi ajo.
Në anën tjetër, gazetari Shaqir Foniqi propozoi të lihen pas aspektet demografike në art dhe poezi.
“Arti nuk ka gjini dhe moshë. Unë nganjëherë e lexoj vjershën dhe më vonë e shoh kush e ka shkruar. Nuk guxojmë ne të vimë në këtë tezë dhe ta ndajmë artin në gjini dhe moshë”, tha Foniqi.
Shkrimtarja Naime Beqiri ngriti çështjen e seleksionimit negativ sa i përket ekspozimit të autorëve të shumtë nëpër media.
“Unë jam anëtare e bordit të Radiotelevizionit tonë dhe pikërisht në shtëpinë tonë televizive bëhet seleksionim negativ i librave të mira. Në mediat tona shohim autorë dhe autore që botojnë me kilogramë libra. Seleksionimi negativ që i letërsisë së femrave në mediat tona, është në shkallën më të ulët”, tha ndër tjerash Beqiri.
Në takim që për tematikë kishte “Gratë e dritës”, të pranishëm ishin edhe poetët Imer Topanica dhe Fahredin Shehu. Ky i fundit shprehu keqardhjen për mosnjohjen mediatike të nderimit të tij në një festival në Filipine, si dhe për veprat me vlera artistike të cilat kalojnë pa u njohur dhe vlerësuar.
“Kjo përkrahja që neve na mungon, është pikërisht ky ballafaqimi jonë me të vjetrën me të ndryshmen. A u pëlqyem ne apo nuk u pëlqyem si gjini, racë gjak si grup i gjakut, unë e kam plasuar një libër, ti e pranove s’e pranove, unë po ekzistoj. Nëse diçka është vlerë, unë dua ta plasoj atë vlerë”, ka thënë Shehu.
Kjo ishte hera e katërt që në Prishtinë mbahet “Britma e gruas”. Pas përfundimit të diskutimit, folësit e mëhershëm, si dhe poetët Imer Topanica, Anisa Ismajli, Have Lipa Osmanaj dhe Albina Idrizi, lexuan poezitë e tyre për të pranishmit.
Festivali me emrin origjinal “Grito de Mujer” është themeluar nga poetja Jael Uribe e Lëvizjes Ndërkombëtare të Grave Poete (MPI), me seli në Republikën Dominikane dhe ka për qëllim luftimin e dhunës ndaj gruas përmes poezisë e artit.http://gazetablic.com/u-degjua-britma-e-gruas-per-letersine-dhe-vlerat-e-munguara/

Poeteshat, me britma ndaj letërsisë maskuliniste dhe gruas si personazh perfekt

 

 

“Nuk më pëlqejnë kur bëhen referime dhe fillon një takim kështu, madje qoftë edhe nga Ismail Kadare apo kushdo qoftë. Të dyja janë klishe, edhe të qenurit e vogël, edhe të qenurit zonjë. Janë gabime të një shkrimtari që është në botën maskuliniste në kuptimin edhe të shkrimtarëve të mëdhenj, gjatë gjithë kohës edhe kur bëhet kritika feministe mbi letërsinë , flitet që madje edhe shkrimtarët burra e kanë një faj të vetin në kuptimin që gjatë gjithë kohës e kanë shenjtëruar gruan duke e shndërruar në një mit të së bukurës, në një mit të butësisë, një mit i cili gjatë gjithë kohës na ka përcaktuar që të jemi të qeta, të buta e në fakt na kanë privuar nga e drejta e të qenurit të krisura, të tregojmë shpirtin artistik ashtu siç e kanë burrat, e në këtë kontekst nuk e pëlqej Ismajl Kadarenë” shprehet Halimi.

Suzana Berisha

Aktiviteti letrar “Britma e gruas” që këtë vit shënoi edicionin e tij të katërt në Kosovë për temë pati “Gratë e dritës”. Ky aktivitet filloi me një pikë vallëzimi nga balerinat e vogla të studios së baletit “Mjellma”. Gjithçka ishte rregulluar në atë mënyrë që të ndiheshe rehat dhe shumë komod, në mesin e emrave të mëdhenj të poezisë. Edhe pse takimi letrar mban titullin “Britma e gruas”, në mesin e shumë poeteve femra kishte edhe poet meshkuj.
Fjalën hyrëse të këtij takimi e mori organizatorja, Ilire Zajmi, ku para të pranishmëve tregoi se ky aktivitet Kosovën e fut në mesin e 37 vendeve të botës.

“Aktiviteti në përgjithësi ka karakter të klithmës që me anë të poezive të luftojmë kundër dhunës. Qëllimi i asaj për të cilën jemi mbledhur sot është britma, jemi të lira të bërtasim nëse e shohim të arsyeshme. Ne poetet nuk bërtasim, më shumë bërtasin vargjet tona” tha Zajmi.
Ajo lexoi një pasues nga libri i fundit i Kadaresë “Mëngjeset në Kafe Rostand”, ku ai në këtë libër quan gratë shqiptare poete si “zonja të vogla të letërsisë shqipe”.
“Emrat e tyre vetojnë aty-këtu në faqet e librit, por zakonisht rrallë, shumë më rrallë se sa do të duhej. Emrat e tyre janë kryesisht tingëllues, të bukur, ato vetë gjithashtu. Librat e tyre tituj në gjuhë të ndryshme, po aq. Shqip, gjermanisht, frëngjisht, italisht, shpesh të shpërndara në Evropë dhe në botë”. Është ky pasuesi i librit të Ismail Kadaresë, më të cilin mori shkas edhe diskutimi i sotëm në mes të poeteshave.
“Britma” e këtij edicioni filloi më një diskutim se a ka letërsia shqipe zonja të vogla apo zonja të mëdha.
Profesoresha e letërsisë shqipe, Qibrie Demiri, e përgëzoi Zajmin për idenë dhe tha se me të marrë ftesën menjëherë kishte vrapuar për të ardhur këtu, të dëshmojë që edhe ajo ishte pjesë e korit të britmave, në kuptimin metaforik.

“Kadare ndoshta është nisur nga konteksti që ndoshta jemi pak në numër, por mund të jemi të mëdha si frymë letrare. Në kontekstin siç e ka thënë i madhi Kadare, mendoj që reflekton një dëshirë të tijën, që hapësira të na jepet qoftë në media, të bëhet një përkrahje institucionale e frymës sonë krijuese, gjë që mungon. Bota maskuliste ka një qasje të gabuar, që jo çdoherë ka një shprehje më të butë se gjinia tjetër e butë. Të ju bëjmë thirrje, sidomos strukturave tona institucionale që t’i kthejnë sytë nga ne, se megjithëatë kemi kaluar një periudhë mjaft të gjatë pa hapësirë krijuese” u shpreh Demiri.
Gjithashtu Ndue Ukaj, tha se ajo ishte pjesa ku Kadare shkruan për femrat, ishte pjesa më e parapëlqyer e librit.
“Kur kam lexuar këtë librin e Kadaresë “Mëngjeset në Kafe Rostand”, ai ishte kapitulli më i pëlqyer për mua, i cili i dedikohet “zonjave të vogla”. Kadare i vë në kontekstin e asaj në tërë letërsinë shqipe pasi që rrallë në librat e tij ka autorë që flet për ta. Janë disa ferma aty që ai i lartëson aty, madje edhe mbi meshkujt. Fatkeqësisht ne autoret e para i kemi vetëm në fillim të shekullit XX-të , ndërsa letërsitë e tjera botërore fillojnë letërsinë me një femër. Autorja e parë suedeze është femër, pasi që konteksti ka qenë krejt tjetër, rrethanat e tjera, dhe diskursi politik ka qenë krejt tjetër” tregoi ai.
“Nuk është çështja vetëm tek femra. Çështja është se ne sot jetojmë në një kohë kur krijuesi si çdo njeri tjetër që ka një vizion apo një përkushtim, ka një veprimtari. Ne për fat të keq, këto vitet pas luftës çështjen e afirmimit të prirjeve dhe veprimtarisë të një komuniteti nuk e kemi lënë në spikamë. Nuk e kemi treguar atë përgjegjësinë tonë” pohoi Valentina Saraçini.
Kurse Sibel Halimi, tha se kur e kishte pranuar ftesën për tu bërë pjesë e këtij takimi, asaj nuk i kishte pëlqyer termi “britma”, sipas saj në atë kuptimin “britma” si rezultat i të qenurit viktimë, apo britma si revoltë.

“Nuk më pëlqejnë kur bëhen referime dhe fillon një takim kështu, madje qoftë edhe nga Ismail Kadare apo kushdo qoftë. Të dyja janë klishe, edhe të qenurit e vogël, edhe të qenurit zonjë. Janë gabime të një shkrimtari që është në botën maskuliniste në kuptimin edhe të shkrimtarëve të mëdhenj, gjatë gjithë kohës edhe kur bëhet kritika feministe mbi letërsinë , flitet që madje edhe shkrimtarët burra e kanë një faj të vetin në kuptimin që gjatë gjithë kohës e kanë shenjtëruar gruan duke e shndërruar në një mit të së bukurës, në një mit të butësisë, një mit i cili gjatë gjithë kohës na ka përcaktuar që të jemi të qeta, të buta e në fakt na kanë privuar nga e drejta e të qenurit të krisura, të tregojmë shpirtin artistik ashtu siç e kanë burrat, e në këtë kontekst nuk e pëlqej Ismajl Kadarenë” shprehet Halimi.
Takimi vazhdoi me leximin e poezive nga poeteshat, poezi gjithashtu lexuan edhe poetët meshkuj të cilët ishin të paktë në numër.
Aktiviteti letrar “Britma e gruas”, që organizohet në kuadër të Festivalit Ndërkombëtar të Poezisë të Lëvizjes Woman Poets International MPI u mbajt në Qendrën Kulturore – Informative Europiane (EUICC) në Prishtinë në ora 12:00. / KultPlus.com 

  http://www.kultplus.com/?id=5&l=7648#.VRQdXqI6Sy4.facebook

 

U mbajt aktiviteti letrar Britmat e gruas

Bota Sot | 26.03.2015 18:54

Aktiviteti letrar “Britma e gruas” që këtë vit shënoi edicionin e tij të katërt në Kosovë për temë pati “Gratë e dritës”.
Ky aktivitet filloi me një pikë vallëzimi nga balerinat e vogla të studios së baletit “Mjellma”. Gjithçka ishte rregulluar në atë mënyrë që të ndiheshe rehat dhe shumë komod, në mesin e emrave të mëdhenj të poezisë. Edhe pse takimi letrar mban titullin “Britma e gruas”, në mesin e shumë poeteve femra kishte edhe poet meshkuj.
Fjalën hyrëse të këtij takimi e mori organizatorja, Ilire Zajmi, ku para të pranishmëve tregoi se ky aktivitet Kosovën e fut në mesin e 37 vendeve të botës.
“Aktiviteti në përgjithësi ka karakter të klithmës që me anë të poezive të luftojmë kundër dhunës. Qëllimi i asaj për të cilën jemi mbledhur sot është britma, jemi të lira të bërtasim nëse e shohim të arsyeshme. Ne poetet nuk bërtasim, më shumë bërtasin vargjet tona” tha Zajmi.
Ajo lexoi një pasues nga libri i fundit i Kadaresë “Mëngjeset në Kafe Rostand”, ku ai në këtë libër quan gratë shqiptare poete si “zonja të vogla të letërsisë shqipe”.
“Emrat e tyre vetojnë aty-këtu në faqet e librit, por zakonisht rrallë, shumë më rrallë se sa do të duhej. Emrat e tyre janë kryesisht tingëllues, të bukur, ato vetë gjithashtu. Librat e tyre tituj në gjuhë të ndryshme, po aq. Shqip, gjermanisht, frëngjisht, italisht, shpesh të shpërndara në Evropë dhe në botë”. Është ky pasuesi i librit të Ismail Kadaresë, më të cilin mori shkas edhe diskutimi i sotëm në mes të poeteshave.
“Britma” e këtij edicioni filloi më një diskutim se a ka letërsia shqipe zonja të vogla apo zonja të mëdha.
Profesoresha e letërsisë shqipe, Qibrie Demiri, e përgëzoi Zajmin për idenë dhe tha se me të marrë ftesën menjëherë kishte vrapuar për të ardhur këtu, të dëshmojë që edhe ajo ishte pjesë e korit të britmave, në kuptimin metaforik.
“Kadare ndoshta është nisur nga konteksti që ndoshta jemi pak në numër, por mund të jemi të mëdha si frymë letrare. Në kontekstin siç e ka thënë i madhi Kadare, mendoj që reflekton një dëshirë të tijën, që hapësira të na jepet qoftë në media, të bëhet një përkrahje institucionale e frymës sonë krijuese, gjë që mungon. Bota maskuliste ka një qasje të gabuar, që jo çdoherë ka një shprehje më të butë se gjinia tjetër e butë. Të ju bëjmë thirrje, sidomos strukturave tona institucionale që t’i kthejnë sytë nga ne, se megjithëatë kemi kaluar një periudhë mjaft të gjatë pa hapësirë krijuese” u shpreh Demiri.
Gjithashtu Ndue Ukaj, tha se ajo ishte pjesa ku Kadare shkruan për femrat, ishte pjesa më e parapëlqyer e librit.
“Kur kam lexuar këtë librin e Kadaresë “Mëngjeset në Kafe Rostand”, ai ishte kapitulli më i pëlqyer për mua, i cili i dedikohet “zonjave të vogla”. Kadare i vë në kontekstin e asaj në tërë letërsinë shqipe pasi që rrallë në librat e tij ka autorë që flet për ta. Janë disa ferma aty që ai i lartëson aty, madje edhe mbi meshkujt. Fatkeqësisht ne autoret e para i kemi vetëm në fillim të shekullit XX-të , ndërsa letërsitë e tjera botërore fillojnë letërsinë me një femër. Autorja e parë suedeze është femër, pasi që konteksti ka qenë krejt tjetër, rrethanat e tjera, dhe diskursi politik ka qenë krejt tjetër” tregoi ai.
“Nuk është çështja vetëm tek femra. Çështja është se ne sot jetojmë në një kohë kur krijuesi si çdo njeri tjetër që ka një vizion apo një përkushtim, ka një veprimtari. Ne për fat të keq, këto vitet pas luftës çështjen e afirmimit të prirjeve dhe veprimtarisë të një komuniteti nuk e kemi lënë në spikamë. Nuk e kemi treguar atë përgjegjësinë tonë” pohoi Valentina Saraçini.
Kurse Sibel Halimi, tha se kur e kishte pranuar ftesën për tu bërë pjesë e këtij takimi, asaj nuk i kishte pëlqyer termi “britma”, sipas saj në atë kuptimin “britma” si rezultat i të qenurit viktimë, apo britma si revoltë, shkruan kultplus.
“Nuk më pëlqejnë kur bëhen referime dhe fillon një takim kështu, madje qoftë edhe nga Ismail Kadare apo kushdo qoftë. Të dyja janë klishe, edhe të qenurit e vogël, edhe të qenurit zonjë. Janë gabime të një shkrimtari që është në botën maskuliniste në kuptimin edhe të shkrimtarëve të mëdhenj, gjatë gjithë kohës edhe kur bëhet kritika feministe mbi letërsinë , flitet që madje edhe shkrimtarët burra e kanë një faj të vetin në kuptimin që gjatë gjithë kohës e kanë shenjtëruar gruan duke e shndërruar në një mit të së bukurës, në një mit të butësisë, një mit i cili gjatë gjithë kohës na ka përcaktuar që të jemi të qeta, të buta e në fakt na kanë privuar nga e drejta e të qenurit të krisura, të tregojmë shpirtin artistik ashtu siç e kanë burrat, e në këtë kontekst nuk e pëlqej Ismajl Kadarenë” shprehet Halimi.
Takimi vazhdoi me leximin e poezive nga poeteshat, poezi gjithashtu lexuan edhe poetët meshkuj të cilët ishin të paktë në numër.
Aktiviteti letrar “Britma e gruas”, që organizohet në kuadër të Festivalit Ndërkombëtar të Poezisë të Lëvizjes Woman Poets International MPI u mbajt në Qendrën Kulturore – Informative Europiane (EUICC) në Prishtinë në ora 12:00.
http://botasot.info/kultura/386355/u-mbajt-aktiviteti-letrar-britmat-e-gruas/#.VRUjDqsLGmg.facebook

Poeteshat, me britma ndaj letërsisë maskuliniste dhe gruas si personazh perfekt - KultPlus.com

Poeteshat, me britma ndaj letërsisë maskuliniste dhe gruas si personazh perfekt - KultPlus.com

Promovim librash të Ilire Zajmit dhe Brahim Avdylit

E enjte, 19 shkurt 2015 - 21:26 albinfo.ch   

1/1

• 
  
  

• Previous
• Next

Njoftohen dashamirësit e fjalës së shkruar shqipe se më 07.03.2015, duke filluar në orën 19:00 në Volkshaus, Cyrih mbahet një mbrëmje letrare ku do të promovohen dy vepra të Brahim Avdylit: “SHTEGTIMI I LIRISË” dhe “TORZO E SHPIRTIT TIM/DER TORSO MEINER SEELE” si dhe  vepra e Ilire Zajmit: “NJË TREN NË BLLACË”.
Pos librave, temë debati do të jetë edhe “Situata në Kosovë dhe rrugëdaljet tona” si dhe diskutime të lira…
Mbrëmja mbahet në Sallën e Kaltër të shtëpisë Volkshaus në Helvetiaplatz, Stauffacherstrasse 60, 8004 Zürich.
Për Këshillin Organizativ: Sylejman MORINA, Tel.: 079 335 78 19.

http://www.albinfo.ch/promovim-librash-te-ilire-zajmit-dhe-brahim-avdylit/-